میلاد امام حسن (ع) کریم اهل بیت خجسته باد ...

و اما

شهادت امام مهربانی ها ، مولای متقیان علی (ع) را به تمامی شیعیان تسلیت عرض می کنم.

و اینک بغضی بزرگ راه گلوهایمان را می گیرد...

واین آخرین سخنان حضرت قبل از شهادت.....

 خطبه 149 نهج الباغه که آخرین سخنان مولایمان علی(ع) است

بهترین دستورات برای جبران غفلت می باشد

ای مردم! هرکس مرگی را که از آن گریزان است- به هنگام فرار - خواهد دید.

دوران زندگی انسان، میدان رانده شدن اوست در جهان،و گریختن از مرگ،

رسیدن است بدان.

چند که روزگار را از این سو بدان سو راندم،و به خاطر دانستن این راز پوشیده اش

کاواندام،خدا نخواست،جز آنکه آن را بپوشاند،

هیهات که این علمی است نهفته-که هیچکس آن را نداند-

امّا وصیت من:

خدا!چیزی را شریک او میارید و محمد(ص) !سنّت او را ضایع مگذارید!

این دو ستون را بر پا بدارید و این دو چراغ را افروخته نگهدارید،

و نکوهشی بر شما نیست مادام که پراکنده نیستید و پایدارید.

هر کس به اندازه توان خود بکوشد، و بر نادانان آسان گیرد و مخروشد،

که پروردگارتان مهربان است و دینتان راست، و امام شما داناست.

من دیروز یار شما بودم و امروز برای شما مایه پند و اعتبار،

و فردا از شما جدا و به کنار. خدا مرا و شما را بیامرزاد!

اگر پای در این لغزشگاه بر جای ماند که هیچ، و اگر بلغزد- و مرگ در رسد،

شیوه روزگار است و روزگار ناپایدار است-.

ما در سایه شاخساران و وزشگاه بادهای وزان و زیر سایه ابرهای گران

به سر بردیم که توده های آن در فضا نابود گردید و نشانه های آن در زمین ناپدید،

و من برای شما همسایه ای بودم،که چند روزی تنم مجاورتان گردید،

و به زودی از من کالبدی خالی خواهید دید.

آرام پس آنکه در جنبش بود،و خاموش،از آن پس که گفتگو می نمود.

پس پند دهد شما راآرمیدن من، و از گردش افتادن دیدگانم، و بی جنبش ماندن

پا ها و دستانم،که این پند پذیران بهتر است از گفتار رسا،

و سخن شنیدنی و شیوا .

شما را بدرود می گویم، بدرود کسی که آماده دیدار است- و دیدارش با پروردگار

است-.

فردا که جای من خالی ماند،و دیگری بر آن نشست، راز درونم را خواهید

دانست و اینکه چه کسی را دادید از دست.